تاثیر آرایش ژئوتکستایل ها در پایداری سدهای خاکی به روش اجزا محدود

سد و صنعت سدسازی از دیرباز تاکنون جزء مهم ترین صنعت یک کشور محسوب می شود و از نظر تامین آب، ایجاد نیروگاه ها و اقتصاد، در جایگاه مهمی قرار دارد. از این رو ساخت سدهایی با ارتفاع و مخزن آب بزرگ، مورد توجه مهندسان و طراحان قراردارد. سدهای خاکی نیز جزء سدهایی می باشد که در دهه های اخیر بیش از دیگر سدها به آن بها داده شده است و امروزه بیشتر سدهای در حال ساخت از نوع سدهای خاکی می باشد، لذا پایداری و استحکام کافی این نوع سد در برابر عوامل مختلف از جمله تخلیه سریع یا سرریز شدن سد، زلزله و غیره بسیار مهم می باشد. تسلیح کردن خاک با استفاده از عناصر پلیمری یکی از راه های پایدار نمودن و افزایش ضریب اطمینان سد در برابر لغزش می باشد. ژئوسنتتیک ها از عناصر پلیمری هستند که کاربرد زیادی در تسلیح دارند. در این بین ژئوتکستایل ها از اهمیت بیشتری برخوردارند. این پژوهش به بررسی تاثیر تسلیح خاکریز سدهای خاکی با ژئوتکستایل، بر میزان ضریب اطمینان در برابر پایداری سد پرداخته است. در این تحقیق، تاثیر آرایش ژئوتکستایل در پایداری سد های خاکی و همچنین اثر تسلیح برای ژئوتکستایل-های مختلف و فاصله متفاوت بین ژئوتکستایل ، مورد بررسی قرار گرفته و برای این منظور از نرم افزار abaqus جهت مدلسازی استفاده شده است. برای تحلیل، مدل موهر کولمب برای خاک انتخاب گردید و نتایج تحلیل نشان داد که تسلیح خاکریز سد با ژئوتکستایل، باعث افزایش ضریب اطمینان پایداری، و استفاده از ژئوتکستایل با مقاومت کششی بالاتر درصد افزایش ضریب اطمینان را بیشتر می کند.